بررسی ساختار نوشته های ادبی رادیو و تأثیر آن بر خوانش گوینده برنامه ادبی (بررسی موردی یک نمونه برنامه ادبی از شبکه های سراسری صدا)

متون نوشتاری رادیو برای شنیدن نوشته و توسط گوینده به گفتار تبدیل می شود که از نظر موضوعی دارای بافت و ساختار متفاوتی است.نوشته ادبی، نوشته ای است که با عناصر ادبی درآمیزد تا عواطف و احساسات خواننده یا شنونده را برانگیزاند.برنامه ادبی رادیو شامل : زندگی شاعران ، نویسندگان ، ادیبان و آثار آنان ، برنامه هایی به مناسبت ایّام شهادت یا اعیاد که از نظم و نثر تشکیل شده و دیگر متون ادبی ـ مذهبی که در اوقات شرعی اذان گاهی خوانده می شود.اگر برنامه های رادیویی متناسب با قالبهای برنامه سازی و ساختار و موضوع و ویژگی آن برنامه نوشته نشود ،گوینده نیز با توجه به متن نوشته شده خوانش درستی از آن نخواهد داشت.اهداف این تحقیق عبارتنداز : شناسایی عناصر تشکیل دهنده ساختار بیرونی و درونی نوشته های ادبی رادیو، شناسایی ویژگی های نویسندگی برنامه های ادبی رادیو و بازشناسی عواملی است که بر خوانش گوینده ی رادیو در اجرای نوشته های ادبی تأثیر می گذارد که تا حد زیادی اهداف مورد نظر حاصل شد.در این پژوهش از نظریه های فرمالیستها بویژه تزوتان تودوروف روسی استفاده شده است. روشهای مورد استفاده در این تحقیق عبارتند از : 1ـ روش کتابخانه ای یا اسنادی برای تکمیل اطلاعات این پایان نامه. 2- روش مصاحبه عمیق با نویسندگان و گویندگان پیشکسوت رادیو و نویسندگان و گویندگان برنامه های ادبی شبکه های سراسری صدا و کارشناسان دو حوزه رادیو و ادبیات فارسی به شکل گفتگوی حضوری.در بخش نتیجه گیری از روش استدلال عقلانی استفاده شده که تمام فرضیات نیز به اثبات رسید.بنابراین معانی و تصاویر نهفته در واژگان متن، ساختار و شکل بیرونی متن نوشتاری با توجه به محتوا و مضمون برنامه ، نوع خط و رسم الخط فارسی در متنهای مکتوب و نوشتاری بر خوانش گوینده تأثیرگذار است.